gözlerin ruhuma dokunan
tek anahtar
saçların yolumu aydınlatan
tek güneş
yine bakıyorum kırılmış ayna parçalarına
aynanın kırıldığı gün
bakamadım
kalp kırıklarına
o günün bıraktığı
bir damla kan
bardakta kalan
bir ruj lekesi
gidişinin ardında
bir damla gözyaşı
bıraktın avuçlarımda
dudaklarına dokunduğum an
hissettiğim o çığlık
kulaklarımda daima
denizdeki hırçın dalga misali
saçların okşuyor yüreğimi
dudaklarımda kalan
sadece bir kan lekesi…
Kayıt Tarihi : 14.10.2008 11:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ebru Karaman Kemalist](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/14/o-kadin-46.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!