O Kadın! Şiiri - Secil Atasever

Gece gördüm seni pek matemliydin!
Geceye karışmıştın adeta,
Siyahlar içinde yolları sanki çize çize geldin hüznünü yazdın belkide;
Dedim işte o kadın diye,
Camdaydın sabah, çiçekleri sulamıyor dert anlatıyordun, uzun uzun onlara;
Belki yaralı bir ceylansın, Belki de kanadı kırık bir serçe...
Dedim yine kendi kendime işte bu o kadın...
Gündüzün dönmüş geceye,
Dinmez yaş gözünde,
Diyebilirim sadece, işte bu o kadın...
Yılların izi belli yüzünde
Ne kadar gizlensede o masum gülüşünde
Sen hüzün adasısın belli her halinde,
Ak düşmüş saçlarının ince tellerine
Sen öyle de güzelsin üzülme...
Adını bilmem izlerim, sen geldinmi uzaktan sessizce...
Anlarım hemen derim: işte o kadın...