O Kadın Şiiri - Nurhan Göktürk

Sabah beşte yollarda
Bir kadın topuk izlerinden tanıdığım,
Evsiz kalmış bir kedi gibi singin,
Uykuda kalmış göz gibi mahmur.
Dudaklarında bir mırıltı,
Ne söylediğini bilmediğim,
Yaşama ilişkin bir ağıt belki.
İzlediğimi anlayınca,
Durdu! ! !
Dik dik yüzüme baktı.
ılık nemli gözleri içimi yaktı.
Dalga vurmuş falez gibi yalçın.
Yaşam savaşında,
Yenik düşmemek için inatçı.
Geleceğe ait düşleri
Bom boş bir çuval gibi.
Yağmur duasına çıkmış,
El, Tanrısını arar çaresiz.
Çöp karıştıran elleri kirli.
Düştüm bir gün peşine
Alt geçitlerden, labirentlerden,
Sessiz şehrin yer altı prensleri
Fareler gibi bir lağım çukurundan,
İçeri düştü! ! ! !
Daha fazla takip etmeye
Yüreğim yetmedi.

Nurhan Göktürk
(19 Ekim2003 /Antalya)