O Kader… Şiiri - Gülayşe Delen

Doğduğum gün başladı kaderin oyunu…
Ömrümce babamın yokluğunun acısı...
Oda yetmez gibi sıcak anne kucağı hasreti…
Hiç yıkılmadım, kaybetmedim umudumu..
Karşılık beklemeden sevdim sevildim…
Sevenlere adamıştım kendimi…
Beklemediğim bir anda…
İşte O kader seni çıkardı karşıma,
Yeniden doğdum seninle hayata…
İlk kez yüreğim çok sevdi, sana yandı…
Seninle gözlerim güldü.
Senin güneşinle ısındım
Varlığın güç, yaşam sundu…
Çiçek gibi açtı gönlüm…
Hep bitmesin istedim senli geceleri..
Yetmezdi günler, az gelirdi zaman…
Yarın yoktu, geçmişte, seninle her an vardı…
Ansızın vurdu işte tokadını! ...
Sordum yıllarca?
Neden bizim aşkımız?
Neden bitmez bu çilem?
Yüreğim sana koştukça bentlerin, setlerin arttığını?
Sordukça dağ gibi büyüdü bentler..
Daha da bitirdi beni eritti tüketti…
Sensizliğe mahkum etti…
Görsün işte! ..
Alacağı kalmadı bende…
Ruhum, ellerim, ayaklarım tüm bedenim…
Canlı cenazeye döndü…