Aşk ve ölüm aslında o kadar yakın ki! ..
Fark edemezsin;
Ancak feryat edersin! ..
Ölümü bile aşkla bilmeli;
Önce Yaradan'ı dinlemeli...
Tabii ki...
Yolun sonu incecik,
Geçer zaman hemencecik,
Kuytu bir yerden bir dehliz açılır;
Neden bu yoldan kaçılır? !
Bilmem ki! ..
Gözlerde bir damla,
Denizlere yeter...
Sen, ateşine ağla! ..
Benim halim senden de beter;
Bu ömür bir gün aniden biter! ..
Hayal et bir ağacın serin gölgesindesin! ..
Hiç bilinmez bir yerdesin; belki cennettesin...
Ne güzel şimdi Rabbinin rahmetindesin;
İşte bu gölgeler hiç mi hiç silinmesin! ..
(27.07.2009 22:30-Konya)
Arif TatarKayıt Tarihi : 5.9.2009 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Düşün! .. Pek yakından... Gördüğün bir incecik perde... Ya geride! Kaç günün? !
kutluyorum..
aşk ve ölüm işte bu yüzden gerçektende aynı dizede yakışmış,Yaradana aşk ile kavuşmadır ölüm....
kutLuyorum sevgili şair sizi ve şiirinizi,saygıyla...
akçay sıze el sallıyor
TÜM YORUMLAR (26)