seninle bir hayat sürmeyi
o kadar çok isterdim ki
hüzüne kedere seninle gülmeyi
o kadar çok isterdim ki...
toz pembe değildi bu hayalin rengi
davul çalmadı bu kez dengine dengi
aşk senin yerine hasreti elime verdi
elimi tutmanı o kadar çok isterdim ki...
gözümden yaş eksilmezdi mutluluktan
sıkılmazdım hayatın hiçbir sorunundan
nasıl da zevk alırdım gelmemiş yarından
huzurum olmanı o kadar çok isterdim ki...
aşk başı boş bırakmamalıydı beni
öğrenmiştim sende adam gibi sevmeyi
yüzüm unuttu inan bi tebessüm etmeyi
kahkaham olmanı o kadar çok isterdim ki...
padişah değilim aleme ben haşa
ama herkesin dilindeydi sen çok yaşa
gönlüm hep bahardı uğramazdı kışa
sultanım olmanı o kadar çok isterdim ki...
sesini duymadan bir ömür mü biter
yokluğunun sancısı hep gelip gider
canım dedin de açtı gönlümde güller
bi alo demeni o kadar çok isterdim ki...
elimden ayağımdan kan çekildiğinde
ruhuma ecel misfirliğe geldiğinde
bedenimde azrail kol gezdiğinde
son nefesimi sana vermeyi o kadar çok isterdim ki
kollarında can vermeyi o kadar çoık isterdim ki...
Kayıt Tarihi : 11.7.2009 12:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!