Rıhtımdaki çürük sandallar kadar yorgunum
Böyle bekleyiştir bu, onsuz ebede kadar.
Bitmeyecek sanırım, benim büyük bozgunum
Öyle yürüyüştür bu, sonsuz mabede kadar...
Gök kubbenin altında, siyah açar güllerim
Toprağa karışıp da, adsız kabrime kadar
Rüzgâr öyle eser ki, şehre sızar küllerim
Bir gün hatırlanıp da, dünya durana kadar...
Dinlenip de şevk ile bıkılan bir şarkıyım
Dünü geçmiş bugüne, cismin keyfine kadar
Toplam bütün neşenin, çıkılan bir farkıyım
Bu acı tebessümler, tez kaybolana kadar
Şu içine zerk olan, şekerli zehir benim
Vücuttan atılıp da, şifa bulana kadar
Sıcakta sönmüş artık, ruhum aşkım bedenim
Bambaşka bir evrende, bütün olana kadar.
Kayıt Tarihi : 28.8.2023 10:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
14'lü hece denemesi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!