O Kadar... Şiiri - Abdurrahman Demir

Öyle bir zaman işte
Mutsuzuz
Yalnızlığımızı gülüşlerimize boğacak kadar
Sağırız
Doğa ananın şarkısını duymayacak kadar
Gittikçe çoğullaşan sevgilerde
Gözlerine vurgunuz birinin
Sözlerine ötekinin
Oturup sonra
Dem vururuz aşkın makus tarihinden
Gecenin
Bizi tek aşka inandıran saatlerinde

Ne büyük yüktür bazen
Şu sevgi
Bırakmışken onu çok gerilerde
Unutmuşken düne ait ne varsa
Binlerce fotoğraf arasında
Sana bakıyor yine gülerek

Öyle bir zaman işte
Yalnızız
Mutsuzluğumuzu kahkahalarımızla susturacak kadar