yandan çarklı bir can demi
ufukta hüzzam güneş
alengirli mehtap sohpeti
sefasız akşam gülleri...
adımın tam orta yerinde
keskin bir vav
şeddeli...
seyr etmeli
çark etmeli
tornistan...
yankısız bir şehrin doğurduğu varoşum
ışıksız
yolsuz
susuz
o kadar...
kulağım görmüyor
ellerime yapışmış papirus ağlamalar...
hadi bu gün git
yarın gel
ola ki turuncu şafaklarda kader bile
çağ atlar...
sararmasaydı görünürdü belki
belki ayazlasaydı hava
billur billur parlardı
göz pınarlarımdan
taaa yere kadar buzdan bir yol
içilmez
geçilmez
zor
o kadar...
kimin gölgesi üşümüş ki
duvara yaslı durmaylan...
Kayıt Tarihi : 20.5.2011 08:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ülker Ercihan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/20/o-kadar-32.jpg)
Sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (2)