Ey İstanbul, kim bilir neler yaşadın, kimlere neler yaşattın.
kimilerini, sardın sarmaladın
sevgi dolu bir gelecek bağışladın
kimilerini yerden yere vurdun her gün ağlattın
en sonunda yaşadıklarını ve yaşattıklarını efkarınla birlikte hep içine attın
nasıl bir şehr-i sevdasındır ki sen ve ben seni hala çözemezken...
şimdi anladım ki içimde sakladığım
bazen dalıp gittiğim rüyalarımı dağıttığın
bazen de lodos a tutulmuş bir sandal gibi
bir o yana bir bu yana fırlattığın
bazen de beni sevdalarımla tekrar yaşattığın
içimdeki o İstanbul'umsun sen.
Ümit Karaman.
Ümit Karaman
Kayıt Tarihi : 2.11.2022 14:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!