O Işıkta Şiiri - Metin Akdeniz

Bir kış günüydü, gece karanlıktı,
Dar bir sokakta yürüyordum.
Nereye gittiğimi de bilmiyordum,
Sokak lambaları yanmıyor,
Bastığım yeri dahi görmüyordum.
Bildiğim tek şey;
Dar sokakta olmamdı.
Yağmur çiseliyordu,
Şimşekler çakıyordu.
Gök gürültüleri arasında hızı artan yağmur
Bardaktan boşanırcasına yağıyordu.
O sağanakta ıslandığımı anlamadım.
Ama;
Aşkımdan sırılsıklam olduğumu anladım.
Hiç ummadığım anda
Bir ışık belirdi karşımda
O ışıkta seni gördüm oracıkta.
Sonra kayboluverdi o ışık,
Şimdi sen nerdesin?

Nasıl bir ışıktı bilemedim
O gündür, bu gündür;
Bir daha göremedim.
Haydi bir ışık yakıver,
Karşıma çıkıver o da bana yeter!

TÜRKMEN KIZLARI

Köylü kızları, Türkmen kızları
Elleri kınalı, sürmelidir gözleri.
Baharın çapa yapar, ekin biçer yazları
Çok çalışkandır, yoktur nazları.
Güzellikleri dillere destan,
Giydikleri entari, basma fistan.
Yaz kış çalışır durmadan,
Köylümün kızları, Türkmen kızları.

Endamlı olur uzundur boyları
Saygılıdır yoktur kötü huyları
Asaletli yerden, köklüdür soyları.
Düşünmez hiçbir şey, yapar işini
Sever evini, sayar eşini
Köylümün kızları, Türkmen kızları...

AYRILIK

İstemiyorum, edilmesin böyle sözler
Ağlayıp kanlı yaşlar dökmesin gözler.
Duymak istemiyorum ayrılık sözünü.
O kelimeler ki, çürüttü özümü
Gurbette geçti hep ömrüm
Hasretliği çok çektim,
İşte ben de; böyle böyle bittim...

SEN

El ermeyen yüksekte açan,
Nadide bir çiçeksin sen.
Koparmaya kıyamadım,
Koklamaya doyamadım.
Kapılsamda fırtınalı yellere,
Yinede vermem seni ellere.
Çünkü sen, benim her şeyimsin!

HAYALİ SEVİ

Bir kız sevdim tazecik henüz on beşinde.
Siyah saçları belinde ürkek bir ceren gibiydi.
Elini bile tutamadım ama sevdim bir kere...
Nazikti, nezaketliydi ailesi de çok nezihti.
Sevgimi açamadım bir bilmeceydi çözemedim.
Düşündüm, alıp da kaçmayı düşündüm
Sonra da vazgeçtim.
Adını evimizin dam direğine yazdım...
Vatan görevime gittiğimde
Bir başkasına gitmiş.
Duydum üzülmedim, koşmadım ardından
Gam çekmedim derdinden.bu bir aşk hatırasıdır
Yazdım silinmesin satırla

KADIN

Kadın anadır, her dertlere yanandır
Kadın bacıdır, hem tatlı hem acıdır
Kadın eş olur, eşine yoldaş olur.
Kadın kaynanadır, dırdırı olanı vardır
Kadın dişi kuş olup yuva yapar
Kadın dişi kuş olup yuva yıkar.
Kadın insan evladıysa insandır
Kadın insan evladı değilse...
O kadına bir şey diyemeyeceğim!

YARINLAR DA OLACAK

Dünler dün idi, bugün oldu
Ömür vefa ederse, yarın da olacak...
Aşk ateşiyle yananların
Kadehleri sevgi iksiriyle dolacak...

Akşam oldu bastı karanlık gitti aydınlıklar.
Aşkın sarhoşluğuna öyle kapıldım ki!
Ağardı tanyeri, az sonra gün doğacak.
Sevelim Kırılmasın kalpler İncinmesin gönüller

Bir gün gelecek, toprak olacak bu vücutlar
İşte o gün; kahretmeye değer mi?
06.07.2004

HANDAN HANIM

Handan Hanım, Handan Hanım
Kapısı, penceresi camdan hanım.
Bu güzellikler sen de varken
Çok canlar yakarsın Handan Hanım.

Handan Hanım’ın kınalı elleri
Yanağına dökülür top zülüfleri
Handan Hanım’ı görenlerin
Ağzına gelir yürekleri.

Handan Hanım yürürken oynatır yolları
Çokta güzel düzgündür topukları
Sanki bal, kaymak olmuş dudakları
Kardan beyaz bilekleri, kolları.

Handan almış başını gidiyor
“Hoşça kalın” bile demiyor
Küs mü? Dargın mı? Bir lokma dahi yemiyor
Herkes şaşkın, kimse bir şey bilmiyor.

Bağlar, bahçeler, tarlalar
Uçup gitti kuşlar, turnalar
Sılada yol gözleyen sevdalılar
Elleri havada, dilleri duada analar.

Hüma kuşu uçar havada,
Keklik sekerek gezer doğada
Zalim avcı vurmuş meralımı
Boz dumanlı yüce dağda.