Senden bir damla düştü çorak kalbime Çiçekler açtı içimde, gülümsediler gökyüzüne Solmayacak bu çiçekler, sen koparmadıkça Söz verdi gözlerim, gözlerine. Ben kendimden çok seni düşünürüm En hoş kızıllıkta parlayan ateşsin, görürüm. Usulca gelip dokunsam, yanarım Çekip de kendimi dokunmazsam, üşürüm. Ellerine kavuşamıyorsa da ellerim Bir umut var, ben onu bekleyeceğim. Sensiz de nefes alınıyor elbette, Ama kolay verilmiyor be sevdiğim!
Ömer SezginKayıt Tarihi : 7.3.2012 20:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Sezgin](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/07/o-icin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!