Bırak yırtılsın gökyüzü.
Azmettirileceksin nasıl olsa ölmeye
Uzatacaksın parmaklarını ateşe, kor gibi
Kimseyi görmeyeceksin,
Ondan başkasına kör gibi.
Çekilip bir kuytuya
Gözyaşlarında boğulurken
Boylu boyunca uzanacaksın belki
Ve o hiç gelmeyecek
Ağır yaralı zamanlar geçireceksin
Ondan başkası, aydınlatamaz ki geceyi
Kan revan içinde yığılacaksın belki
Ve o hiç gelmeyecek
Çaresizlik, çaresizlik
Nesin sen, git benden, iliklerimden diyeceksin
Her küfrün duvarlara çarpıp geri dönecek
Yüzleşeceksin.
Onu sevdiğini hiç bilmeyecek
Ve o hiç gelmeyecek
Unutma ki
Aşktır hasreti çağıran
Heyecanla ıslatıp üzüntüyle yoğuran
Dünya duracak, sen döneceksin onun etrafında
O seni hiç görmeyecek
Ve o hiç gelmeyecek
Kayıt Tarihi : 20.11.2010 20:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!