Sürüklemiş ömrünü, yük olmuş ona hayat
Zevk almamış dünyadan, umutlarını salmış
Gülmemiş yüzü bir kez, öyle bedbaht mı bedbaht
Bilmiyordur belki de, o hep sevgisiz kalmış
Gözden uzak olanlar, gönüllerden ırakmış
Hüzün, hasretle dolu, yanmış, yüreği yanmış
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta