O Hep Haklı Çıktı - Kavl-i Garib Çoban

O Hep Haklı Çıktı - Kavl-i Garib Çoban

Karşılıksız sevmeye aşk ile sarılması, becerikliliği, kuvveti, hele güzel kalb, iyi huylarıyla kendini her yerde sevdirir.
Ne verdin ki, ne alasın?..
Az deyip geçme ortaklaşadır gönül.
Hikayen seni anlatıyor, üç günlük dünyada senin bu sevgide nedenin ne!…
Yara izleri, geçmişimizin gerçek olduğunu bize hatırlatan garip bir güce sahiptir.
Bize göstermek istediğimiz şey gösterilir.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

Güneşin sırtımı okşadığı ve benden günaydın esnemesi çektiği kırsaldaki o hafta sonlarını hatırlıyorum.
Tarçınlı ve kızarmış ekmekli kahve.
Ekim'de Gelincikleri okurken, manzara onlarla doldu.
Sen, orada, boynumun arkasını öptün, fısıldadın.
Her insan bir kitaptır, kendi okuyucusunu dört gözle bekler.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

Hepimizin içimizde sakladığımız bir hikayemiz var.
Mükemmel bir yalan, gizli bir gerçek.
Tekil bir hayatımız varmış gibi davranmak istiyoruz çünkü onu görmekte zorlanıyoruz.
Çünkü gerçek hayatlarımızın doğal kusurlarını kabul etmek istemiyoruz.
Bugün gelinciklere ve anılara bakıyorum, birçoğunda hala sen varsın ama artık benimle değilsin.
Bir kelebek gibi alevlerine doğru çekileceğim.
Başkaları tarafından sevilmek uğruna kaç kez kendinizi terk ettiniz?…
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

Hayatımızda kapıldıklarımızı sorgulamadan.
Sonra yargılarız, böyle saçmalık görmediniz.
İbret-i alem için harmanlanmış insanları takip etme saplantısı içinde yer yer sizi rahatsız eder sevgi.
Ben insan denen kitabı okuyacaksam.
Bizi mutlu etmesi için mi?..
Kendin olmak herkesle aynı olmak anlamına gelmiyor.
Herkes senin en iyi yönlerini görmeyi hak etmiyor.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

Sabah uyanmamak istemeyen ne çok ifşa edilmiş insanlar var sokaklarda.
Bir çok kişi uyandığında şeytana hizmet ettiğini bilmeden yaşar.
Farkı bilsende bilmemezlikten gelirsin.
Aşkın zamanı bir andır, onu mucize gibi yaşatmak gerekir.
Karşılıksız sevginin d/okunuşunu hissetmek istiyor.
Fazlası olmaya çalışırsanız hiçbir şey olursunuz.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

Bu kadar dünyalık putlarla, kocaman bir boşluk yok mu sende de?..
Sonra biraz b/ekleyip, ölümle devam ediyor derdimiz!..
O onları sever, onlar da O’nu severler.
(Mâide - 54 )
Kabristanda bir şey yapıyorsun, çok mutlu oluyorsun.
Ama oturup duruyoruz burada, acayip bir dünya düzeninde.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

Peki gizli yönümüzü kim biliyor?..
Çok az insan gelip bizi gerçekte olduğumuz yerden alabiliyor.
Hiçbir karşılık beklemeyen sessizlikler vardır.
Sadece orada duran bir el.
Veya anlamaya çalışmayan bir bakış.
Kalmayı bilenlere teşekkürler.
Ne güzeldir birine aşık olarak ölmek, ona şarkılar, şiirler adamak.
Ne güzeldir seni sevmek.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

Çok az insan orada oyalanmak, keşfetmek için zaman ayırır.
Bir k/adının kalbi sırlarla dolu bir okyanustur.
Başkaları tarafından sevilmek uğruna kaç kez kendinizi terk ettiniz?…
Sana niçin güveneyim.
Güvenmemen için ne verdim?..
Dünyanın sendeki şefkati alıp götürmesine izin verme.
Seni özledim.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

Ve eğer kader bizi tekrar bir araya getirirse..
Hiç tereddüt etmeden seni tekrar seçerim.
Adını yazmama gerek yok, sen kim olduğunu biliyorsun.
Sevdiğim her şeye sahip değilim.
Ama sahip olduğum her şeyi seviyorum, minnettarlığın önemini öğretir.
Muhammed’in Miracı aşığın teheccüt vakti, Musa’nın Tur’u maşuğun şems vakti.
Ey merhametlilerin en merhametlisi şu merhametsiz benden beni kurtar.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

Gönlüme indirdiğin Maidenin duada yazdığı güzide mektuplarda, ağzı benimkinin üstüne geldi.
Sağır, kör, dilsiz oldum.
O saniye için doğdum.
Ey Garib gönlüm, kaç tane sır saklayabilirsin?..
Şimdi, gelelim insanlara!..
İnsan yanı sıra insana benzeyenler vardır.
Birde benzeyenlere benzeyenler.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

Halk ve avam bunların hepsine suret derler.
Gerçi bunların hakiki insanın fillerinden, hallerinden, menzil ve makamlarından haberdar değillerdir!..
Allah onlardan razı oldu, onlar da O’ndan razı oldular.
(Beyyine - 😎
Fakat büsbütün yabancı da değillerdir.
Zira, insana benzeyenler ya da benzeyenlere benzeyenlerdir.
Nitekim Resûlullah aleyhisselâm buyurur!..
Kim, bir kavme benzemeye özenirse, onlardandır.
Gerçi, bunlar insan değildir.
Ama insandan sayılırlar.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

Biz kendimizi kendimiz yapmak için, karşılıksız severek yaratılanı dünyayı teheccüt vakti duayla yendikte, ben sizi avucumun içi gibi tanırım, aşk bize aşık oldu.
Seni nasıl seveceğini bilmeyen
ağlatır.
Karşılıksız sevmek bir tamamlanmadır.
Her şey var, her şey gerçek ve dünya ayaklarımızın altındaki sadece küçük bir toz.
İstediğim şey, bazı şeylerin insan olma noktasına gelmesini sağlayan o ilk ve ilkel şeyden yaşamaktır.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

Karşılıksız sevgi, esas mesajları genellikle dinlemeyi bilen kulaklara saklar.
Arzunun kanatlarıyla aşk teheccüt vakti ruh halim, şems vakti hayret duygum oluyor karşılıksız sevgi.
Yeryüzünün güzelliğini tefekkür edenler, hayat devam ettiği sürece dayanacak güç rezervleri bulurlar.
Hiçbir hırsım veya arzum yok.
Sen sihirlisin, diğerleri ise bu işin sırrını bilmiyorlar.
Şiir yazmak benim için bir tutku değil.
Bu benim yalnız kalma şeklim.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

Ve hafızamız olmasaydı ne olurduk?..
Hikaye anlatmak insanlık için bir lüks değildir.
Neredeyse ekmek kadar gereklidir.
Kendimizi onsuz hayal edemeyiz.
Çünkü benlik bir hikayedir.
Belki de aşkın en yüce biçimidir.
Bir ruhun diğerine dinginlik vermesi.
İç fırtınaları yatıştıran bir bakış, fırtınadan sonraki şafak kadar nazik bir varlık.
Şöyle diyen bir sessizlik!..
Ben buradayım...
Aynı zamanda yolu dayatmadan, dışarıya ulaşmakla ilgilidir.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

Sakin bir anın, huzurun tadını çıkarıyorum.
Kuşların muhabbetini hissetmek ve o muhteşem şarkıları dinlemek.
Çünkü teheccüt vakti dua karanlıkta kalmış yanlarını, ışığın onaramayacağını onarır!..
Zihnin derin çatlakları, yüreğin eski gözyaşı.
Bu hayatta mutluluğu arzulamak, isyan ruhunun en belirgin işaretidir.
En basit düşünceleri bile düzenleyemez hale gelirdik.
En hassas kalp bile şefkat gösterme yeteneğini kaybederdi.
Varlığımız anlamsız anların bitmek bilmeyen bir zinciri olurdu.
Karanlık bir zamanda göz görmeye başlar.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

O şarkıyı çalma, düşünmek zor.
Sevgili bana okumayı öğretti.
Fakat bana okumayı öğrettiği gibi, zorunlu olarak yazmayı da öğretti.
Yani kendisinin yapmadığı gibi yazmaktan kaçınmamı öğretti.
İnananların ruhları birbiriyle çok iyi tanışır ve anlaşırlar.
İşte bu yüzden çoğu insan yargılıyor!..
Her birimiz bizi değiştiren ve bir daha asla eskisi gibi olamamamıza neden olan bir şey yaşadık.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

Sen benim her şiirimde sevgi ve şefkat saçan özümsün.
Senin kokunu her zaman yüreğimde taşıyorum.
Bu yüzden güzide mektuplarımda hep sen kokuyor.
Tam anlamıyla bilgi içinde boğulmuş bir adam.
Karşılıksız sevgi ile geleceğe dair kehanet dolu bir dalış.
Bir zamanlar olduğumuz kişi!..
O dakikadan geriye kalan tek şey yaşanmamışların bütün saflığıyla yaşanacaklar.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

Bir rüyada yasemin çiçeğine konmuş.
Kelebeğin kanatlarında bir rüya geliyor aklıma.
Bekliyorum, sadece beni neyin getireceğini bekliyorum.
Kelebek bana uçtu ve onunla birlikte hayalim de uçtu.
Bana ne kaldı?
Rüya görüyorum, sadece rüya görüyorum.
Bir rüya, bir kelebeğin kanatlarında uçtu.
Bana ne getirdiğini biliyorum.
Sadece anılar.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

Uyan ki senin izinden gidebileyim.
Seni bekleyecek bedenim var.
Teheccüt vakti seni takip ediyorum.
Şems vakti kapılarından gölge kapıları.
Bir gönül vücutu için.
Hayatımı seni severek geçireceğim.
Uykunuzdan uzakta düş görebileceğiniz bir kalp.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

Birbirimizi görmenin ne demek olduğunu, ikimiz için yaratılmış.
Ve başka hiç kimse için yaratılmamış o eşsiz anı, kendimizi özgür hissettiğimiz.
Ve olduğumuz o anı, hiçbir şey yapmadan her yere gidebildiğimiz o anı, öpücükler ve okşamalar arasında.
Sonbahar her zaman anıları geri getirir.
O zamandan beri en sevdiğim mevsim oldu.
Bana binlerce söz verdiğin o parkta, sana verdiğim tek sözü yerine getiriyorum.
Sonsuza dek, seni seviyorum.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..

Ve
Karşılıksız sevginin bu büyük mesnevisinde yarım kalmış bir mısrayız.
Var oluşumuz, bir beyit olmayı beklemektedir!
Bilinçaltınız bilinçli hale gelene kadar, bilinçaltınız hayatınızı yönlendirmeye devam edecek.
Ve siz buna kader diyeceksiniz.
Bütün hayat, varlıklar, kâinat önemli önemsiz görünen her şey, her şey birbiri içine girmiş birer bilmecedir.
Sanki kendine bir ihsanda bulunmuş gibi yaşar insanlar.
Ölümü dünyada hakikat görenler, teheccüt vakti illallah illaHu der döner de döner habire.
Kocaman bir hiçlik var kalabalıklarda, sahi, insana rast gelebildiniz mi?..
(Y.ed - Temaşalarım Albümü)