/her ölüm insanın doğuşuyla başlar /
ne kadar ağır aksak yürüsen de o yolu
bazen erken dayanılır o kapıya
eteğinden iğrenç gıcırdılar bırakanda olur
eşiğin berisine
bir yol kıyısına aniden bir kalp sekmesi ile
kendini bırakanlarda
sonrası hiçlik ve dört satır yazı
mezar taşında
sonrası ağlarsa anam ağlar
anam yoksa kimim ağlar
ama doğru yürümüşsen eğer yolunu
münzevir ağızlar seni nesilden nesile taşır
herkese nasip olmaz
bir ışık bırakmak kendinden
ünlem işareti kadar dik
bazılarının zerafetten yoksun kalbi
pul pul dökülür açıldıkça zarfları
geride kalanların yüzüne ise
utancın tozu yürür
/her ölüm insanın kendi aynasını ağır ağır eşelemesidir biraz da/
bir anlık gaflet,
üç nokta ve kendi zaaflarının kurbanı
inince tavan sürtüne sürtüne apış arana
oysa bu bir halat çekme oyunudur
urganın diğer ucunda iblisin kolu
gözardı edilmiştir sağ ve sol melek,
ve yok sayılmıştır Tanrı
sonrası işte bir intiharın kedi otuyla boğazını asması
bu çekirge bir zıplar
bu çekirge iki zıplar
üçüncüsünde ise
bir ayran tasının içine bulmasıdır kendisini
/her ölüm ruhun kendi göğünü eşelemesi ile başlar /
destekler bunu gök
azaltarak mavisini
dişlerinin arasından kusar yıldızları
kusar safraya varana dek
ay da yüzünü...
Deniz ErcivanKayıt Tarihi : 27.11.2015 22:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir anlık gaflet, üç nokta ve nefse kurban
sürtünüp zaafların inince tavan arasından
kendi apış arana
bir halat çekme oyunudur bu
ki urganın diğer ucunda iblisin kolu
gözardı edilir sağ ve sol melek,
yok sayılır Tanrı
tavan arasında dolanan üç kedinin şahitliği
dünyaya açılan tek pencerende
kedi otuyla bir intiharın
boğazına geçmesi
bu çekirge bir zıplar iki zıplar
bir ayran tasının içinde bulmak demek
oluyor üçüncüsü
Müthiş bir anlatım bilerek işlenen bütün günahları hataların aynası dizeler .Yaşam içindeki önemimiz ne kadar büyük olusa olsun hiç olacağımız kesin ne kadar güçsüz ve hiç olduğumuzu anladığımızda genelde iş işten geçmiştir. geriye dönüşte mümkün değil sonunda bir avuç toprak ile iyi ve kötü anılar o da kısa bir süreliğine yok sayılan melek ve tanrı devreye giriyor ve yok sayan uzuvlar başlıyor itirafa. İkinci ölümden sonraki 3. doğumla ( 1. doğum anne rahmine düşüş, 1. ölüm gene anne rahmindeki ölüm doğum anında, 2, doğum dünyaya geliş, 2. ölüm dünyadan göçüş, 3. doğum. Ahiret hayatı.) ebediyetteki hayat, yok saydıklarımızla yüzleşme ve layığında ikamet. Güzel ve düşündürücü şiiri yazan Nurten hanımı tebrik ediyor sayfama alıyorum.
Oysa koskoca bir gerçek, doğduğun anda alnına yapışan kına.. Avuçladığın toprak kadardır hayat, o da nasibin olur..
İçli şiiri ve değerli şaireyi kutlarım..
Ölüm kolaydır. Zor olan yaşamaktır aslında...
ADAM GİBİ YAŞAMAK YANİ...
Ahhh.. bir bilsek:
Sadece bir et parçası değildir yürek
Sevdikçe sevilecek, sevildikçe seveceksin…
Seveceksin insanları her dilden, her dinden, her tenden…
Sarı kırmızı siyah beyaz ne fark eder?
Renge göre sınıflanır mı insanlar?
Damardan akarken kırmızıdır bütün kanlar
Ateş olsan cürümün kadar yer yakarsın
Öldüğün zaman bedenin kadar yerde yatarsın...
KUTLUYORUM DEĞERLİ ŞİİRİNİZİ VE SİZİ DENİZCİĞİM...SEVGİMLE..
ŞİİR'di. Bütünüyle kutlamayı hak eden.
TÜM YORUMLAR (16)