O Güzel Günleri Gel de Özleme

Rüzgarı dinlerdik ocak başında,
Aklımız denizin haykırışında,
Alevler yansırdı her bakışında,
O güzel günleri gel de özleme.

Elin elimdeydi körpe ve sıcak,
Kalbim ellerinde yandı yanacak,
Ocağa ne hacet; gönlümüz ocak,
O güzel günleri gel de özleme.

Camlarda serçeler ateşe hasret,
Parlak alevlerle dağılmış kasvet,
Çile de neymiş ki? Ne demekmiş dert?
O güzel günleri gel de özleme.

Sende benim gönlüm, bende seninki,
Sen Leyla, ben ise Mecnun, inan ki,
Kolların boynumda gül dalı sanki,
O güzel günleri gel de özleme.

Dışarda karakış hüküm sürüyor,
Sevgin canevime doğru yürüyor,
Sevda bizle doğmuş, bizle büyüyor,
O güzel günleri gel de özleme.

Kar sanki bir perde penceremizde,
Kahkaha oyuncak ellerimizde,
Bir gençlik masalı dillerimizde
O güzel günleri gel de özleme.

(ISLAK RÜZGARLAR isimli hece şiirlerinden > 42-43/100)