O Güz Bahçem Şiiri - Zehra Nuran Akkuş

Bahçe kapının ardındaki güzellik
Sen değilmiydin o güz bahçem
Bir gizem derin bir sessizlik
Hafif bir esintiyle gelen
O ilahi müzik
Ruhumu sende dinlendirirdi

Uzanırdım sere serpe
Dökülen yapraklar üstüne
Sarılar turuncular yağardı
Gözlerime
Seninle bütünleşir
Seninle sevişirdik

Bir dua gibi düşerdiniz ellerime
Kucak dolusu toplardım sizi
Bastırıp göğsüme sevgiyle okşar
Kitaplarımın arasında saklardım
Bir başka kokardınız
Siz güz yapraklarım

Gördüğüm en güzel tabloydunuz
Çocuk günlerimin penceresinden
Her geçen yıllarla bir bir
Kayboldunuz
Sizi anılarımda tutmak yetmiyor
Oysa siz bıraktığım gibi kalmalıydınız
Yüreğim bu kayboluşlarla titriyor
Bıkmam bin kez daha geçsem
O sonbahar bahçelerinden..