O Günün Şiiri Şiiri - Gürkan Aykut

Çöker üzerime yaslı bir gün,
Yalnızlığın pençesi
Dalgalı seyir penceremde,
Ölümlü koltuk mavi...

Kilometrelerce seyir,
Dakikalar saatler,
Geldi geçti,
Hiç acımadan; ömür dediler.

Çoğu gitti azı kaldı,
Seni aza sığdırıyorum,
Alelacele kokunu,
Burnuma tıkıştırıyorum.

Dile gelmiyor söylemek,
Utangaç benliğimle
Biraz sevap biraz günah ve çokça sen sevgilim,
Gidecek olmak, varacak olmak Arşa.

Kalası varda insanın, gitmeyi görev saymışlar,
Aza kanaat edişim,
Sanma gelip geçiciyim,
Ömür o dedikleri.

Yirmi beşimde şakalarımda kurşundan kalem,
Yel eser başımda, titrek ellerim,
Bakışlarımda sen, sızışım omuzlarında
Sıkıca sar, ayrılma yanıbaşımdan, kokarım ben o sırada.

Bilirim gitmezsin,
Ben gitmezdim çünkü, kanardı içim,
Gözlerime batardı acı,
Nasırlar keserdi ayaklarımı.

Bekliyorum, o ufka baktığın tanda,
Beni tanıdığın yaşlarda,
Ve saçlarım var iken, beyazlaşmamış sakallarım,
Değdiyi yere bakışlarının,ben el sallarım.

Arda kalan,
Kalan arda,
Yazdan kışa, kıştan yaza,
Eksik olmasın, sıcak bir el,
Nemli gözler, ve tenin,
Soğuk mezar taşında...