O gün bu gündür yüreğim yanar,
Veda ettiğimiz sokaktan geçerken.
Ayrılırken birbirimizden,
Atılan adımlar,
Daha dün gibi yüreğimi delerken.
O günün adını hüzün koydum.
Yıllar geçse de unutulamıyor,
Derler ki,zaman gider, tutulmuyor.
Ben o günde kaldım.
Unutmak mı? Yok, unutulmuyor,
Her hatıramın başında o gün var.
Beni sarmalayan gecenin adını hüzün koydum.
Muradım kaldı o zamanda,
Bu gün olmasa da kurulacak mizanda.
Eğer hakkım varsa kader denilen yazıda,
Diyetimi isterim inan.
Yüce divanda..!
Az kaldı bir ayağım zaten çukurda,
Şu ahir ömrün adını hüzün koydum.
Aynalar gösterir saç baş dağınık,
Asık çehremde gönüller kırık.
Olmadık zamanda tutan hıçkırık,
Devasa özlemde iki damla yaş.
Dökülen damlanın adını,
Hüzün koydum.
Kayıt Tarihi : 8.4.2013 14:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikmet YURDAER
MELANKOLİ
-Meral’a
Kırk yıl sonra buldum ilkgözağrımı
Hasreti durmadan yakar bağrımı
Yıllar iletmedi gönül çağrımı
Beyin uslan diyor yüreğim deli
Acıyla, kederle ömür sürünür
Günün en mutlusu yasa bürünür
Bakarsın yollara güman görünür
Gönül paslanıyor esmiyor yeli
Sureti gözümde söze ne gerek
Yarım yüzyıl bitti yol gözleyerek
Kavrula kavrula ördoldu yürek
Özden sesleniyor sevdanın dili
31/1/2013
TÜM YORUMLAR (4)