Buğlanmış camlara ismini yazıp mutlu olduğum anları tekrar yaşamak istiyorum.
Koşarken düştüğümde dizlerimden akan kanları görüpte acımadığı halde korkudan ağlayıp anneme sarılmayı,
yaralarımın kabuk bağladığında o kabukları acıyacağını bildiğim halde yolmayı özlüyorum.
Arada bir görsemde senide özlemiyor değilim.
Suyun bulanmamışını,ellerin kanlanmamışını.
Ah be şimdi gelsen yüzüne bakarmıyım,
halbuki ne kadarda özledim.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta