Buğlanmış camlara ismini yazıp mutlu olduğum anları tekrar yaşamak istiyorum.
Koşarken düştüğümde dizlerimden akan kanları görüpte acımadığı halde korkudan ağlayıp anneme sarılmayı,
yaralarımın kabuk bağladığında o kabukları acıyacağını bildiğim halde yolmayı özlüyorum.
Arada bir görsemde senide özlemiyor değilim.
Suyun bulanmamışını,ellerin kanlanmamışını.
Ah be şimdi gelsen yüzüne bakarmıyım,
halbuki ne kadarda özledim.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla