O Günleri Özledim Şiiri - Fahri Bulut

O GÜNLERİ ÖZLEDİM
Evlerimiz kerpiçten, yoksulun ki tek kattı,
Sobamız tenekeden, yakıtı da tezekti,
Yürekler sevgi dolu, kalpler ise ipekti,
Sıvası toprak kokan, evimizi özledim.

Ayakkabılar delik, çok ayaklar çıplaktı,
Komşuluklar çok candan, yardımlaşmak mutlaktı,
Yalancı yok, yalan yok, sözler doğru, gerçekti,
Mutluluk yıllarını, komşuları özledim.

Tarhana çorbaları, pancar ile kaynardı,
Kazanların altında, tezek, kesmik yanardı,
Pancar aşırmak için, çöp kazana banardı,
Çorbadan kaçırdığım, pancarları özledim.

Bahar habercileri, koyun, kuzu melerdi,
Çocuklar peşlerinden, koşuşturur, yelerdi,
Koyun, kuzu sesleri, ciğerleri delerdi,
Kuşlukla bere gelen, koyunları özledim.

Şalvarların dizleri, arkası yamalıydı,
Üşüyen yaşlıların sırtları abalıydı,
Zahireler kilerde, çuvallı, torbalıydı,
Paçaları şalaktı, şalvarlar özledim.

Namus hainleri yok, damlarda yatılırdı,
Vakti anlamak için, yıldıza bakılırdı,
Öküz otlatmak için, örüme kalkılırdı,
Seher vakti ötüşen, horozları özledim.

Babalar ve erenler yurdu, yörep köyünü,
Onca güzel sohbeti, kışlarda cem ayini,
Yıkık, virane olan, ana, baba evini,
Her sözleri bin altın, ana, baba özledim.

Doğduğum köy Berçenek, Afşin’in mahallesi,
Dünyada yankılanır, âşık Mahsuni sesi,
Gerici, yobazı yok, aydın köylümün hepsi,
Hısım, akraba, eş, dost, tüm köylümü özledim.

Rızazade, o mutlu yıllar hayalde kaldı,
Ne yazık ki yerini, kaygı, mutsuzluk aldı,
Gericiler, yobazlar, umutları da çaldı,
O eski günlerimi, çocukluğu özledim.
28.03.2021
Fahri Bulut Rızazade