Yaşamın en ağır sancılı günleri
öldürülen arkadaşların giyitlerini
ellerinden düşürmeyen anaların
sakin öfkeleri okunuyor
sessiz sessiz dökülen yaşlarında
Namusun gibi senden ayrılmayan acılar
en zula yerindeki silahındır bilirsen eğer
Beydağı Kayalığı kadar sarp
ve dimdik, duran başınla eğil usulca
uyuyan çocuğunun alnından öper gibi
uyandırmaktan korkan babanın sessizliğiyle
eğil alnından yağmur akıtan herkese
acıların yükü altında ikiye katlansan da
zulanda hedefi şaşmaz silahın var ya
taşıyamıyorsan bile acıları korkma yaklaş
elleri lime lime, ayakları buz kesmiş herkese
eğil burnundan sam rüzgarı boşalanlara
memeye yapışan bebek
cana yapışan sülük
toprağa yapışan çiçek gibi
böyle sancılı bir günde
unutmak istiyorsan acını
işte öyle
açlığınla, susamışlığınla
her koşulda yitmeyen onurunla
sarıl yaşama
bırakma!
Cumali CUMALİOĞLU
5.9.1987-İST.
Kayıt Tarihi : 18.1.2008 20:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
her koşulda yitmeyen onurunla
sarıl yaşama
bırakma!
güzel bir paylaşımdı tebrikler.
TÜM YORUMLAR (1)