Yıl 1980, tayin yaptırdım. Hakkari'den Kahramanmaraş'a,yine bir dağ köyü.Üç öğtetmenli, bir lojmanlı okul.Fark mı? kendi memleketim. Torosların bir kaç sırasını aşabilirsen, üç dört saatlık yürüme mesafesi.Komşu köy.Kavşut! Çerçiler ve deşiriciler için dünya'nın sonu.Ordan ötesi yok gayrı.
Dedeme göre orada emmim bile var.Namı diyar Kürt Ali.Oysa benim bildiğim babam dört bacının bir kardeşi.Çamali, Battal adlı dededen iki emmim var.
Birde adı Kürtali.Dayı memleketinden bilirim kürtlerle ilişkilerimiz kivrelikle sınırlı.Ancak bu ilişki kardeşliğe çok yakındır.
Yani kalacak yeri sıkıntı etmeme gerek yoktu. Dedemle düştük yola tanıştıracaktı beni emmimle ve oğullarıyla. Dedeme ayak uydurdum yol boyu, dedem iyi biliyordu o köyü.
Ulaştık misafir evimize hoş beş merasimi tamamlandı.Dedem sözü ele aldı;
Öğretmeninizi yeni everdim dedi dedem yetmişlik emmime. Kalacak yer lazım çocuğa.
Hiç düşünmeden emmi;
Boşaltın şu kapısı dışarıya açılan misafir odasını,yapın acerden sıvasını, badanasını! Emrini verdi çocuklarına.Öğleye sürmedi hazır öğretmene ev.Yetmişlik emmime kalmıştı dokuz çocukla arta kalan iki oda.O zamanlar insanlıktı moda.
Kürt Ali"nin birde öğretmen oğlu olmuştu artık.Çite çubuğa gitmeyen,
Ama onu baba bilen.
Şimdi boşaltılar o köyleri,öldürdüler öğretmenleri ve emmileri.Sığmıyor kimse kimsenin yanına.Girenler kahrolsun insanlığın kanına.
Kalmadı kucaklaşma,
tükendi paylaşma.
Odunsuz kömürsüz ısınsa da evler,
birer ikişer kayboldu değerler.
Beş,altı odalı evler dar geliyor bir çocuklu ailelere.
"Elden ayağa düşürme." ise pelesenk dillere.
Allah'ım sonumuzu hayır eyle.
05.09.2019
Selam Yükdibi'ne Çatlak'a selam.
Ölüsüne rahmet,sağına selam.
Kayıt Tarihi : 4.9.2019 21:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!