Beş ocak ikibin sekizde saat onbir otuz da
Haber bile veremedin gideceğini tam o anda
Gözlerini kapadın,nefesin yoktu o an o sırada
Dudakların morarmış,gördüm uyuyordun yatak da
Birden çıkıp bağırdım doktor,hemşire
Koşup geldiler hepsi,telaş ve endişe
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta