O günden sonra Şiiri - Ömer Gökçe 2

o güzel adamlar, o güzel atlara binip
sabah güneşine doğru gittiler,
alacakaranlığında sabahın.
toplanmıştık köy meydanına,
sabah ayazında şişen gözlerimizi ovalarken.
mecburi uğurlama töreniydi bizimkisi.
yeni nallanmış atların,
vurunca taşlara; kıvılcım çıkarıyordu ayakları...
ve güneşe doğru sürdüler atlarını.
sarı şoraklardan akan suyla çamurlanmış yollardan,
dört nala gittiler.
ayaklarının geride bıraktıkları çukurlara
dolan sularda görüyorduk yüzümüzü...
onlar gidince hikayeleri kaldı,
isli gaz lambası ışığında anlatılan.
ve sanki çok sevdiğimiz bir yemeği yermiş gibi,
yutuyorduk onların hikayesini anlatan kelimeleri...
ve anlatıcının kolları yansıyordu duvara:
bir canavar oluyordu,
bir kartal...
tütün saran elleri,
ve hiç konuşmayan dilleri...
siyahtan başka bir renk giymediler,
o günden sonra...