Farklı yörüngelerde bu ebedi yolculuk
Bir duruşu olmalı yaşanırken ayrılık
Mazi bile değilsin bil güzelim artık
Öylesine sildim ki tuzun bile yok
Gündüz gözümdeydin o zaman gece düşümde
Sevdan dolanır dururdu her dem serimde
Bir zaman işgal ettiğin gönül köşkümde
Ne ismin kaldı ne cismin izin bile yok
Söndü artık düşürdüğün ateş bağrımda
Ben yokum ıhlamurlar çiçek açtığında
Bir tek sen dolanırken yorgun damarlarımda
Ne nefes kaldı ne heves hüznün bile yok
Dönüşü yok bu çıkılan ebedi yolun
Sana hatıram olsun bu yürek sızın
Sen bile şaşıracaksın var mı yok musun
Ne gerçek ne düşte kaldın adın bile yok
Kayıt Tarihi : 26.7.2012 08:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
stajını bende yapıp baskalarıyla kariyer yapmak isteyenler... elbet bir gün sorarlar referansın kim? diye....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!