O gün son günmüş
Bu gece de yoksun ev bomboş
Bu gecede yatağım soğuk.
Yatağımın sol tarafı bir buz kadar,
Katı ve senden geriye kalan
Yokluk, yoksun bu gece.
Böyle mi sözleşmiştik?
Böyle mi idi yapacaklarımız?
Böyle mi yarım kalmalıydı?
Yaşamaya fırsat bulamadığımız
Aşkımız.
Hani hatırlıyor musun?
Seni uzaktan görmüştüm,
Son defa, iyi ki de görmüşüm.
O gün bu gün sonmuş,
Seni son görüşüm.
Bu gece de yoksun ev sensiz bomboş.
Bu gece yatağımda bir adam var ki
Sana hasret hayata hiç olmadığı kadar
soğuk
30-03-2009-Pazartesi
Tuğrul Ahmet Pekel.
Kayıt Tarihi : 1.4.2009 12:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!