Her zamanki gibi bir gündü, o gün.
Hala gözlerimin önünde,
İpeksi saçların ve yüzün.
Benliğimi esir alan gözlerinle
Sen diğerlerinden farklıydın.
Seni ilk gördüğüm andı, o an.
Kaçıramadım gözlerimi gözlerinden.
Bir şeyler söylüyordu gönülden,
Sadece sevenlerin anladığı dilden.
Konuşuyordu gözlerimiz içten,
Senin ben, benim sen olduğumdu o an.
O an, benim için durmuştu zaman.
Haykırmak istermişçesine bakışın,
Benim içimde kopan fırtınaların,
Savurduğu sevgi tohumlarının,
Yeşerdiği andı o an.
Ben mi ulaşılamazdım senin için,
Yoksa sen mi ulaşılamazdın benim için.
13 Ağustos 2000
Kayıt Tarihi : 14.8.2000 00:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adil Koruyan](https://www.antoloji.com/i/siir/2000/08/14/o-gun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!