O Gün Sen Gelirdin Şiiri - Mehmet Balkan

Kumsalda bir adam,
Yalnızca bir kişi.
Adamın göğsüne ilk yel değdiğinde,
Adamın yüreği muhakkak ki üşümüştür.
Belki de adamın omzuna sıcacık el değdiğinde,
Sen gelirdin.

Bir adam yolda yürüyor,
Yol sonsuz gibi uzun…
Belki ikinci dönemeci ya da kim bilir üçüncü
Yalnız adam ansızın döndüğünde,
Yol kısacık oluverir…
Sen gelirdin.

Bir adamcağız,
Pencereden bakarken
Canı dışarısı çektiğinde,
Sabahın ilk cıvıltıları kulaklarını öptüğünde,
Belki kuşlar o gün seni çağırır…
Sen gelirdin.

Adam belki de,
Yüzyıl yaşamış o günden beri.
Bir adam kadını bir asır beklediğinde,
Dönüktür belki de sırtı kadının gittiği yollara.
Önce sesi gelir kadının
O gün sen gelirdin…