O Gün Bana Gelişin Şiiri - Hamza Alpaslan

gördüğüm ilk anda sevmiştim
hiç kimseye benzemiyordun
istisna biriydin benim için
bu kadar mükemel olmak
fazlamı diye düşünürdüm
karakterinin şavkı
vurdu beynime ilkin
yaptığın her şeyde
ettiğin her kelamda
dahada çekiyordun kendine
ettiğimiz her sohbet
daha çok yakınlaştırıyordu sana
sen yanımda yok iken
siyah bulutlar kaplıyordu
semalarımı
yitiriyordum aydınlığımı
sisli havada
yolunu kaybetmiş bir çoban oluyordum
her defasında
o gün bana gelişin
milat oldu hayatımda
artık tenim tenindedir
uyuyorum gamsız ve dingin
yakamozlarında uyanıyorum
vazgeçilmezimsin artık
nejbir iken bu güne kadar
bedenimden bir parça oldun
sensizliğinde büyütüyorken sevgimi
uzaklardayken yakınlaştırdığım aşkını
artık yanıbaşımdasın,seninleyim
gamzelerin gözlerime kilitleniyor
ayıramıyorum bakışlarımı gülüşlerinden
başımı dizlerine koysam
bir ömre bedel sıcaklığını duyarım
sarsam o ince belini
aşkına tutsak olur kalırım
uyurken kollarımda
üstünü örtüyorum usulca
sarılasım geliyor narin bedenine
uyanırsın diye vazgeçiyorum
teninde uyuma bahtiyarlığından
mahrum bırakıyorum kendimi
rahatsız olmayasın diye
seyre dalıyorum gül cemalini
öylece uyuyakalıyorum oracıkta
sevişmelerimiz rükun ediyor rüyalarıma
daha renkli rüyalarım şimdi
sen varsın gecelerimde
gündüzlerimde olduğun gibi
şimdi daha çok bağlandım
aşkın bir orman yangını
sardı ruhumu bedenimi her yanımı