O Gün Şiiri - Yaşar Saim Aslan

Parça parça olmuş sevaplar, günahlar
Yekpare olduğu elbet bir gün görülecek.
Ekilmiş ne ise biçilecek, “OH” lar “VAH” lar,
Eyvah! O Gün çok büyük hesap verilecek.

Birbiri ardına doğmuş, ölmüş insanlar,
Aynı anda, aynı yaşta, aynı yerdeyken;
İnkarın “AH” ı, oysa elinde “OH” ile inananlar,
Müjde! Sevaplar, O Gün kat be kat verilecek.

Hazin içinde hüznün olduğu dem, o dem.
Haz dolu sevincin tarifsizliği bu günden.
Şeytan şeytanıyla, inanan Rabbisiyleyken
İşte! Cennet kapıları. O Gün imanla girilecek.

Keyfe keder günaha kıble değil dünya.
İnsan mağlup bu, nefsi emare güya.
Bir gaflet, bir eğence geçince rüya
Heyhat! O Gün cehennem acep nasıl kükreyecek.

Geç şunu geç bunu her şey mi günah.
Nerede ot gibi yaşamak, O mu değil günah.
Oysa bu mahkeme hak, hem de kübra.
İmdat! Belli ki O Gün iman gücü görülecek.

Hızlı yaşa genç öl yakışıklı ceset.
Fırsat bu fırsat derse günü gün et.
Parça parça işlenmiş kötü amel bir set.
O gün sahibini sırattan geçirtmeyecek.

Namaz, oruç, hac, zekat ve teşekkür
Kul, kul olabilmede Rabbisine tezekkür.
Ne büyük nimet ile dönecek o tefekkür.
Orada! O Gün eyvah dedirtmeyecek.

Rukü, iki büklüm beli, o büyük secde.
Ne azaplar dindirip, ne müjdelere gebe.
Nasıl kulluk talebi bu, inkarı bile bile
Yok Yok! O Gün zerre hak yenmeyecek.

Senet yok elinde Rab olmuyorsa kefil.
Tanınmadı demektir yaratan, eğerse rezil.
Şeytanı takipten vaz geçmeyen sefil.
Haydi! O Gün dost kim, tam bilinecek.

Yok yolumuz yok çıkarımız yok çare.
Mizan beklemede insan, amel pare pare,
Çok büyük zor, çok büyük hengame
YARAB! o hesap, o haşyet, o dehşetten
Her şeyden bizi, O Gün sensin sevindirecek.