O Gün Şiiri - Selcuk Arısoy

Hayat rüzgârında her yeni günümü oradan oraya savrulup geçirirken,
Okulun önünde seni gördüm birden.
Hiç alışık olmadığım duyguları geceli gündüzlü yaşarken,
Çekip çıkarıyordun beni içine düştüğüm kimsesizlikten.
Geçirdiğimiz onca zamanın ardından alınca evlilik kararı,
O gün hayata daha bir başka bakıyordum ben.
Görünce seni beyazlar içinde evden çıkarken,
Gönül evime çoktan adımını atmıştın zaten.
Hayalini kurduğum ana kavuşunca,
Kapamıştım kendimi senin olmadığın dünyaya.
Her şeyimi versem de sana çırpına çırpına,
Ya ben seni anlamadım ya da anlatamadım kendimi sana.
Baş edemedik ne birbirimizle ne de bizden başka ne varsa,
Kıramayıp gururumuzu, acıdıkça canımız daha çok acıttık ve kanattık kalbimizi umarsızca.
Çekip giderken sen kapıyı çarpıp sonra,
Gitme dur diyecek halim kalmadı, kesildi nefesim sonra.
O gün…

Aşkım nispetinde nefretle dolup bakarken dünyaya,
“Boşanmak istiyorum” diyordum,
İçimde her şeye ve herkese rağmen
“Hayır istemiyorum aslında” çığlıklı fırtına.

Şimdi sen başka, ben başka dünyalarda,
Sonumuz boşanmak olsa da,
İçimde sıcaksın hala.

Ve mutluluğun için dua ediyorum her gece,
Bir zamanlar seni bana bağışlayan Allah’a.