O gün Şiiri - Mehmet Sait Kaya 3

Biraz aklım vardı; o da kayboldu
Karşıma çıktığın o günden beri
Sakin yüreğime heyecan doldu
Karşıma çıktığın o günden beri
Seni gördüğüm an iksir mi içtim
Sanki hayatımı ikiye biçtim
Ben kalmadı bende; artık bir hiçtim
Karşıma çıktığın o günden beri
Her neye baktıysam seni aradım
Seni unutmamak oldu muradım
Ne diyorsan, odur; adım soyadım
Karşıma çıktığın o günden beri
Çekmeyen ne bilsin kederi âhı
Çekmeyene olmaz âhın izahı
Ölmeden gördüm ben sanki berzahı
Karşıma çıktığın o günden beri
Hikaye uzadı, hayatı aştı
Bulaştı aleme her yere taştı
Bilmeyen bilmedi; bu yüzden şaştı
Karşıma çıktığın o günden beri
Elâlem dediğin görür zahiri
Ne evveli bilir, ne de ahiri
Ne ölüyüm artık, ne de tam diri
Karşıma çıktığın o günden beri
Saat kaç olursa olsun gel yine
Nasıl düştüm böyle senin eline
Bağlandım saçının kara teline
Karşıma çıktığın o günden beri
Arsız bahtım vurgun kalem kaşına
Canını serdeder kutlu başına
Sinesini açmış herbir taşına
Karşıma çıktığın o günden beri
Arifî der bende olsam hemzeye
Daha kanmam başka zülfe, gamzeye
Yüreğim dönüşmüş yıkık müzeye
Karşıma çıktığın o günden beri