Vakti dolmuş gökyüzünde Güneşin, Ayın,
Ömrü boş geçen kaç kişi oldu sayabilirseniz sayın,
Dolduramaz yerini yere düşen yaprağının ağaç,
Devir kötü insan her önüne gelenle yapar izdivaç.
Anne kuzusuna bakamaz olmuş sütü yetmez,
Bereket kaçmış çünkü insan kendini bilmez,
Habercisidir bunlar üflenecek olan Sura’nın,
İnsana tatlı gelir nimetleri, Adem’e ceza olan dünyanın.
Pek yakındır kapımıza dayanacak bir felaket!
Kardeşim; o gün yalnız, yalnız inanlar kazanacak sabret.
Kayıt Tarihi : 19.1.2024 23:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!