O Gün Şiiri - Yunus Güngör

O GÜN (8)

Öyle anlatılmaz bir şeydin ki
Ne vazgeçmem mümkündü
Ne de çekmek yaşamak seni
Bir gün iyiydin bir gün kötü
aynı anda yaşanan dört mevsim gibi

yazmaz tarih bir tokatımı bile
Hoşlanmazdım bilirsin şiddetten
Yoktu ama ağzımda ayar ne denk gelirse
söylerdim her kavgada hiç çekinmeden
Görsün diye yüzünü pis şeytan
Ederdim utanası çok ağır küfürlerde.
Böyle Çok gittim iyi biliyorsun
Kapıyı kırarcasına çekipte
Ağzımda büyük yeminlerle olsun
İsmini dahi anmayacaktım sözde dilime

Yaşansa da çok büyük bir kavga
En ağır küfürler gezerken hava da
Kırıp dökme cam kırma
Bağrış çağrış Hani ya
kolu komşu ayağa da kalksa

Vazgecilmez alışkanlık işlemişsin nasıl da
Sigara çay gibiyken tiryaki damarlarıma
Bekleyemezdim öyle haftalarca
Kavgadan Sadece bir kaç gün sonra
Gelirdim salya sümük affet diye kapına
O Keş uyuşturucu müptela pozlarında

Su İlaç gibiydin bana inan
Kırmızı siyah hayatıma renk katan
Ve Ne yazardı çoğu zaman
Çok çekilmez sevimsiz de olsan
Hatta burnumu kırıp dövmeye de kalksan
Olmuyordu yine de tam hayat sen olmadan

2 ocak 2015 i en kara gün bildim
Dört yıl 12 gün geçti sen yoksun ya
Ama bu sefer ne ben kapıyı çekip gitmiştim
Ne de olmuşdu aramızda çok büyük kavga
Hatta o gün sana müjdeli haber verecektim
Çok Beklediğin iş de olmuşdu ya
Ama yok ne o güzel haberi verebildim
Ne de görebildim tatlı yüzünü canlı bir daha
sadece sen değil ey güzel bende bittim
Hani o gün sen Beyaz şahin in altında kaldığında
......yunus güngör.....