..O Gün! -2 Şiiri - Şair Ereni

Rüzgar, yine aklıma geldi o günkü halim
Ne o gün sen olursun yanımda ne muallim
Söyler miyim kırdığım her nefeste bir teni
Azrail den kaçmak ve yırtıp atmak kefeni
Kulağıma fısıldar,artık onu duyarım
Olmadı bir böceğin kulağında çınlarım
Rüyasında beni görüp ağlar babaannem
Kur’an nın başında ve uykusuz kalmış annem
Dünyaya bir delik ki açarım mezarımdan
Korkun artık korkun bu ölünün nazarından
Diller sarılmış geri, önlerinde bir teyip
Vurun arkamdan vurun düşürün iteleyip
Bu tabutun ne bir zili var ne de tokmağı
İnyorum ineceğiz bir kat daha aşağı
Gözlerinde bir rahmet gecikmiş kalplerinden
Bir mezar kazın ki şehitlik mertebesinden
Yokluğuma ağlamayın varlığımda ne var
Genç bedenim ki şimdi, gönüllerde ihtiyar
Ney dertli ben dertliyim ve derdimizde ortak
Mezardan giremiyorum, nefsim ki bir hortlak
Koşuyorum bilerek uçurumlara doğru
Babamın hayalı ki bir çukur kadar dolu
Kapılıyorum endamsız bu telaş rüzgara
Cehennemler birikmiş kul hakkında karlara
Bir nefes soluyorum bu düzensiz havadan
Adem oğlu hesabın, alınır mı Havva dan
İyilikler sepet de çürümeye bırakılmış
Ne sevap yakın bana, ne de günah uzakmış
İstanbul yine sende arıyorum çaremi
Unutulmuş iyiliklerde, günahlar mahremi
İstanbul bir köşende bir kişilik yer ayır
O gün bana sadece meleklerden panayır

Eren Odabaş