O gün. Şiiri - Murat Bekir Alpars

Ve artık ben;
Sarhoş bir akşamın siperindeyim,
Bütün sığınışlarımla aşkımdan kaçak,
Bir duvarın duldasındayım,
bir elimde sigaramla…

Ve artık hayal kurmaya kalkmıyorum…
Çıkmaz sokak gibi, kifayetsiz düşünceler, sarıyor benliğimi…
Firari aklımın karinesiz cümlelerin de kayboluyorum.
öyle mahrum öyle mahsun öyle derbeder…
geride kalan idaresiz bir iradeyle;
Seni düşünmemek adına,
bütün şansımı zorluyorum…

O gün… gittiğin gün;
Karardığı gün hayatın,
Diğer yarısının
felç oluşuydu her canlının.
Kuşlar ağladı, ben ağladım…
Ağlama gözlerim diye şiirler yazdım,
Sırf sana inat, her katrede kaldırıma düşen bir yalnızlıkla…
seni düşünmemek adına,
Bütün şansımı zorladım…

Boynu bükük bir kalem değildi,
şiirlerimin üzerinde ki çubuk;
Sanki mızrakçasına, saplanıyordu benliğime…
Sanki kâğıda değildi de hışmı,
Bütün kızgınlığıyla tükürüyordu,
çaresizliğime…

O gün…
Karanlık ve loş bir akşamın
keraat vakti ürpertisindeydi her yer,
Gündüzün yumruğu
geceyi dövüyordu hunharca,
gecenin ağır gövdesinin
altında kalan ben oluyordum…
ve istemsizce ağlıyordum…

Katli vacip bir aşk mıydı bu?
Ya Rab.
Ya Rab...
Ya Rab…!

2005