O Gün Şiiri - Mehmet Ali Esen

Olaki, bir gecenin ulu ortasında yalınayak yürürde varamazsam menzilim olan sana,
Olasılık mavi bir kürpe düşle kavrulmuşum bilesin.
Sadist o yüreğin kendinden başka bana da çarpıp yanmasın,
Bu yolda ben bile kendime acımaz yanmazken,
Nerde kaldı senin beni anımsamanı beklemek.
Tütmesin ocağım,
Yeşermesin baharım,
Doğmasın güneşin kızıl kızıl apaydın günüme
ve gece kalsın senden taraf yanım.
ve sonra kurtlar düşsün yüreğimin senin için yanan yerine,
İncele dursun eşsiz güzelliğine bağlandığım,
kendimi koyverdiğim sigaramın kederli dumanı.
Uyansın artık gözlerim, beni yerle bir eden rüyamdan,
Acı olur sonum ama tutşsun bedenim yanayım bağrımdan,,
soruyorum şimdi?
Sen hayatta sadece bunu mu öğrendin sinsice ve gizlice bir silsile bilkmece bırakarak kafamda ardına bakmadan,
Maharetmi saydın kendine yada adam sınıfınamı soktun her kestren habersiz.
ve bu gerçeği bile bilei
Sensiz yaşamayacağımı,
Sensiz mealsiz kalacağımı,
Der doğan güne lanet edeceğimi,
ve her yevmiyemi şişelere dökeceğimi,
Adın gibi bile bile dönüp gittim ya helal olsun...