O gün var ya; o gün,
Gözlerimden korktuğun gün.
İşte o gün; kahrettim,
Bir daha kaderime.
Niçin? Neden? diye sordum,
Kendi kendime.
Niçin yazılmadığını,
Düşündüm anlıma.
İçim yandı, eridim.
Gözyaşlarımla ıslandı,
Defterim ve kalemim.
Yetim çocuklar gibi,
Büküldü boynum, ardından.
Gidişine baktım, görmedin.
Ey! beni benden alan sevgili,
Bu işkenceler neden?
Kayıt Tarihi : 8.6.2008 01:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!