O gün Şiiri - Ekber Bozdağ

Güneşin ışıkları vuruyordu o gün,
Penceremden içeriye,
Yeni doğmuş gibiydim annemden,
İlk aşk ilk heyecandı bu.
Elimde gül yüreğimde sevdan,
Seni bekledim saatlerce,
Bıkmadan usanmadan,
Gecelerdir uyumamıştım,
Kıpır kıpırdı yüreğim,
İçimde hep bir şey vardı
O kahve gözlerinin hasreti
Ellerinin sıcaklığı,
O sevginin sıcaklığı.....
O an,
Sana sarıldığım o an,
Heyecandan, sevinçten, mutluluktan,
Tirtirtitriyordu bedenim,
Gözlerinin ışıltısı takıldı gözlerime,
Işık saçıyordu karanlık dünyama,
Mutluluk saçıyordu,
Hasreti bitirmiştik,özlemler bitmişti,
Yolları kaldırmıştık aradan,mesafeler erimişti.
Dağlar engel değildi artık.
Bütün engeller mahkumdu yokolmaya,
Sevdamız yıkmıştı bütün engelleri.
Yıkılmıştı bütün tabular artık...
Ve azim ve sonuç.
Sadakatın sonu, inancın sonu buydu.
Yıllardır özlediğim,hayallerini kurduğum,
Sevdasıyla hayat bulduğum,
Mutluluğu bulduğum adresteydim,
Ve bitanem mutlu ben mutluydum artık...