O Gün Şiiri - Şadiye Yakışkan

O gün, yürüyüşü uzun tutabilirdim,
Hatta oturup ormanın ortasında,
Gölü uzun uzun seyredebilirdim.
Ya da o gün Çağdaş Sanatlar’ a gidebilirdim,
Gezip bütün sergileri,
Ruhumu besleyebilirdim.
O gün, kütüphaneyi düzenleme bahanesiyle tüm kitapları dökebilirdim,
Sonra da her kitaptaki notlarımı yeniden okuyabilirdim.
O gün çok katlı kitapçıya gidip,
Çıkan bütün yeni kitapları koklayabilirdim.
Ya da o gün kimsesiz bir tanıdığımı arayabilirdim,
Upuzun bir sohbetle onu mutlu edebilirdim.
O gün, mendilci çocuktan bir mendil alıp,
On mendil parası verebilirdim.
“Üstü kalsın” dediğimde,
Onun sevincini görebilirdim.
O gün, atlayıp arabaya İstanbul yoluna gidebilirdim,
Kendime sevdiğim bir şeyi satın alabilirdim.
Arayıp birkaç arkadaşı o gün,
Şöyle güzel bir kahve eşliğinde,
Derin sohbetler edebilirdim.
O gün, bir proje için kafa patlatabilirdim,
Belki yeni bir açılım yakalayabilirdim.
Ya da o gün hiçbir şey yapmasam da,
Sarı deftere bir şeyler çizebilirdim.

Ama ben o gün, bunların hiç birini yapmadım.
Ben oturup bilgisayar başına,
Saatlerce kafama takılan konuyu aradım.
O gün keşke bu konuyu hiç kafama takmasaydım.

(16. 05. 2007- Ankara)