Gecenin sinesine oturmuş sigaramın küflü kokusu,
Paslanmış bedenim uyuşuk duygularla,
Anımsamaya çalışıyor kendisini,
Zaten hiç terketmediler ki bu aciz yüreği,
Ucu paslı bir bıçak gibi saplanmışlar yüreğime,
Sen gittiğinden beri.....
AH! Birde o gözlerin gelmez mi,
Uykusuzluktan morarmış gözlerimin önüne,
İşte o zaman bu aciz yürek,
Bir kez daha yıkılmanın eşiğine gelir,
Tıpkı can çekişen bir beden gibi,
Kıvranır dururum zifiri karanlığın içinde,
Ceset kokan benliğimle doğrulmaya çalışsam da,
Takatimin kalmadığının farkındayım artık.....
27.05.2006
Cemil KaraKayıt Tarihi : 1.4.2007 18:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cemil Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/01/o-gun-103.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!