O Gülüşün Var Ya Şiiri - Mehmet Cengiz

O gülüşün var ya...
Sıcacık kumsallar geliyor aklıma.
Basamazsın, ayaklarını yanarya,
İşte öyle...
Bakamıyorum ya gözlerine gülerken,
Korkuyorum işte, yanmaktan, sıcaklığından.
Aşkına esir olup kalmaktan.
Bir bağ var aramızda biliyorum,
Yaşıyor, hissediyorum.
Saklayamaz oldu gözlerin,
İnkar etmekte ısrarcıda olsa dilin,
Seninde gönlün var, gözleriyle gülen, masum yar...
Bazen güçlü oluyorum, hiç olmadığım kadar,
Seviyor beni diyorum ya...
Yine yalan söylüyor dilin, yine yalan.
Acizim, güçsüz, umutları yitik,
Dalında kurumuş yaprak.
Rüzğarımsın...
Kopar dalımdan, sürükle gittiğin yere,
Savur beni, istedigin kedere,
Yada, çizdiğin kadere...
Koca bir ömürde bir saniye, bir an; gülümse...
Sadece benim için, benim için gülümse gözlerinle, yar...
Ben, acizane aşkınla perişan,
Gülüşünü, yağmur tanesi gibi bekleyen,
Toprağı kurumuş fidan..
Sen yağmur ol, yağ üzerime yar...
Islat beni aşkınla, sırılsıklam.
Ateş ol, gülümse, yak beni, ak gönlüme; ta...derinlere...
Gülümse diyorumya,
Gülüm diyorum satır arasında, gül'sün ama beyaz,
Gülümse yeniden beyaz için, yaşanılacak yeni günler için,
Ve, aşk için gülümse.
Ben aşıgım o gülümseyen gözlerine,
Ya sen...? yar.....
Ya sen?