O Gülüşün Sevilmezse Ancak Cehennem Sevilir

Sessizliği dinliyorum kulaklarımda feryatlar çığlıklar akın etmişken
Sustuğumuzda kırılıyor umutlar kollar kanatlar ne için değer mi?
Bir kâğıt parçası üç beş kuruş birkaç dolar için neden vaz geçiyoruz
Gözlerde sevilmek hayali bir ürperti sevinçle beklerken bizleri
Bizler insana değer verirken değer vermeyenlere uyduk
Bizi bekleyenler sokaklarda kaldı kurudu yandı varamadık
Oysa adımızı yazmışlardı duvarlara otobüslere taksilere
Umut yanımızda değildi aslında umut bekleyenlerdi
Varamadık biz umutsuz kaldık
Birde şimdi feryadımı ekliyorum yollara sokaklara
Selam veremediğim sokaklara mısralarımı yolluyorum
Geri dönüyor mısralarım tanınmıyor çünkü varamamıştım
Kar gibi yağmak istiyordum avuçlarına o gülüşlerinle öpülmek için
Gözyaşı damla damla yağdı avuçlarına
Oysa sana vararak güldürtmemiştim ki avuçlarıma gülüşlerin yağsın
Sana gelirken o fiyakalı neon ışıklarına mı takıldım
Kamaştı gözlerim adım atamadım varamadım
O nedenle mi ölü kuşlarla doldu bahçeler soldu çiçekler
Bülbül yerine kartallar şahinler mi kondu güle
Parça parça parçalanmış gönüllerle çiçekler açan güller
Artık her yer fesleğen çiçekleriyle kokmuyor
Gözyaşlarıyla kokuyor
Bu gözyaşları da beni öldürüyor
Sarsıyor
Bulvarları sisler kaplamış gönlümü kapladığı gibi
Oysa hava açık ve güneşli neden sis var
Bir intihar çöküyor bulvarlara çıkar için koşanların adımlarıyla
Dökülüyor ceplerinde
Üç kuruşu kazanmak sinesine saplamak için
Sokulamadım yanına bir an
Ellerinden tutamadım
Yüreğini ellerinle ısınsın diye
Hata benim suç benim
Bağışla af et beni
Geç kaldımsa da af et
Bir tufan gibi suskunluğumda
Tufan içinde kalan beni gör
Suskunluğumun içindeki ıstırabın bana çektirdiklerini gör
Bizler dünyanın dışına atıldıkça kaçtık
Bizler ait olanlardık
Fark edemedik daha doğrusu
Onlar kovaladıkça bir kaçtık
Aslında biz kovalayacaktık onlar kaçacaktı
Roller nasıl değişti
Kim değiştirdi böyle edepsizce
Bir samanyolu yıldızı gibi avuçlarına saçlarına dökülmek isterdim
Aydınlatmak isterdim karanlık bıraktığım sokakları
Kar taneleri gibi saçlarına yağmak isterdim
Taş oldum yağdım sanki başına
Yüzün gözün kan revan içinde
Bir çağlayan gibi berrak akıp gelmek isterdim
Seni alıp başka diyarlara götüren sel oldum
Beceremedim galiba gelmeyi
Lakin sevmeyi çok iyi beceririm
Çünkü gülüşlerinle yeniden doğdum
O gülüşün sevilmezse ancak cehennem sevilir
Mehmet Aluç