O gül soldu Şiiri - Celal Işık

Daldan dala konan bülbül,
Bak sevdiğin o gül soldu,
Gel boş yere yanma gönül,
O sevdiğin güzel öldü.

Gönül aşk ile yanarsın,
Pervane olmuş dönersin,
Sen her söze ne kanarsın,
Sevdiğin sana el oldu

Gönül düşme bir gurbete,
Dayanmak zor bu hasrete,
Susarsın söze sohbete,
O bülbül diller lal oldu.

Celal der ki yol gözlerim,
Sılada yari özlerim,
Ellere geçmez sözlerim,
Gözümde yaşım sel oldu.