O gül kadın dönmedi Şiiri - Hamdi Oruç

O gül kadın dönmedi

O gül kadındı gitti dönmedi
Dinmesin hiç göz yaşım

Dön yar
Dön gül
Öldür ayrılığı...
Dinmiyor göz yaşım
Dinmesin mi göz yaşım

Çıktı karşıma
O gül
Oldum bülbül
Gitti dönmedi...
Ayrılık ateş
Dinmiyor göz yaşım

Bu gece yağmurda çarpan gül kokusu
Adı her saatime çivileniyor o gül Kadın

Yağdıkça yağmur ağladım
Ateşti damlayan üstüme sokakta
Ve bu yetim sokağa doldu
Yine ağlattı
O eski rüzğarın ayak sesleri ve onun silik ayak sesleri

Ey kadın nedir diye kınayan beni
Sen aşkı tattın mı ki gül gördün mü ki hiç
Güle çarpıldığın gün kına beni kınayabilirsen eğer

Kadın sılaymış
Unutturdu sılayı
Kadın aymış
Aya kim bakar
Kadın gül...
Unutturdu baharı
Razı oldum o leyla için çöllere...

Çarpıldım bir kadına o güldü çarpıldım...
Can dost sen bari kınama beni
Çarpıldım o güldü ana
Pervane oldum o nardı ana

Çıktı karşıma
Aşkı tattırdı
Ayrılık ateş

Yar yitirilmiş aranmaz mı kınamayın
Yitirmişim yari arıyorum...
Ayrılık ateş

Şu gelen yar mıdır acep
Bu gece uyku vaktinde gelen o mu
Aldatan bir rüzğardı ah

Çıktı karşıma
Aşkı tattırdı
O dönmedi
Benden sen de şanslısın bahar
Senin giden turnaların hep dönüyor

O dönmedi
Sanma uçan turnalara bakıyorum
Yitirdim yari arıyorum
Kınama beni gökler
Kayıp o yare kırk yıl ağladım
Kınama beni bulutlar
Ayrılık ateş

Bir kere gelmedi kokusu...
Kuyuda mı mısırda mı
Ayrılık ateş