o... Gönlü Kara Birsen...o ....o..kı ...

Kınalı gelin oldu,kar tanem.
Al yazmalı,gönlü kara,kar tanem.
Yüreği taş,gönlü kara,kar tanem.
Bebekti,büyüdü ellerin oldu,bir tanem.

Kar tanesi,ne yazık ki düştü yerlere.
Gelen bastı,giden bastı,bir kere.
Prensesim düştü,ne yazık ki yerlere.
Bir prens aldı götürdü ellere.

Kar gibi ak,pamuk gibi,yumuşak idi.
Gülen gözleri,sevgi ile dolu idi.
Anne; anne gibi; baba el gibi.
Ahireti unuttu,dünya ile dolu idi.

Umut dolu bir baba,ama yok idi.
Sevgi ile dolu bir baba,ama yok idi.
Canı can ile seven bir baba,ama yok idi.
Cümle aleme rezil ettiğin bir baba idi.

Gönlümün prensesi saydım,cellat oldun.
Beni candan,canandan ayıran oldun.
Mutluluktan, huzurdan koparan oldun.
Sana sen,sana prens gerek oldun.

Böyle mazlum baba,neyine gerek attın.
Ahireti dünya ile değiştin,babayı sattın.
Beni benden aldın,ötelere attın.
İlk aşkını,kalbinden çıkarıp söküp attın.

10 Ekim 2011 Manisa

(((Ahlat)))