O Gidilesi Umman Bense Yorgun Bir Gemi

Saçlarında bir cennet kokusu taşıyordu
Ürperince agzında dili dolaşıyordu
Bu bir huri bir melek bu kalbimin kadını
Sorsam yine ürperir söyleyemez adını

Dalga kumu yalıyor hafif kıpırdayınca
Gözleri bir okyanus gözlerime kayınca
Anlında bir şafak var yüzünde güneş saklı
Tanrım bu melek yoksa sevdaya mı yasaklı

Uzun yoldan mı geldi sanki yorgun bu peri
Kalbini bastırıyor saklı gizli elleri
Gülistanda bir gonca kırlarda bir kelebek
Hangi bagda yetişmiş bu çok nadide çiçek

Düşü bile kurulmaz bu kadarı çok fazla
Sarılmış sarmalanmış hem cilveyle hem nazla
Aydınlıgın kendisi bu aşkın en derini
Sanki ürkek bir ceylan tutsam mı ellerini

Dagların zirvesiyle etegi buluşurmu
Gökyüzüyle yeryüzü bilmem ki kavuşurmu
O gidilesi umman bense yorgun bir gemi
Dümeni teslim etsem yüzdürürmüydü beni

Açtım dügmelerimi fırtınaya gel dedim
Tenimdeki acıya gitme bende kal dedim
Hazana sarılırmı o taptaze bir bahar
Bulut da yagmur olsa kalkıp çöle mi yagar

kralkız... Eser...